بسم الله الرحمان الرحیم.
آنچه نقل می کنم، عیناً به نقل از صحیفه ی امام به نقل از سی دی ی مجموعه آثار امام خمینی است. قسمت اول مربوط به سخنرانی ها و بیانات امام خمینی رحمت الله علیه قبل از پیروزی ی انقلاب است، و قسمت دوم، مربوط به بعد از پیروزی ی انقلاب است.
قسمت اول، قبل از پیروزی ی انقلاب)
23 اسفند 1351
علماى اعلام، خطباى محترم و ائمه جماعت به عنوان اعتراض و استنکار، در صورت مقتضى، اعتصاب نمایند و تا مدت محدودى از رفتن به مساجد و منابر خوددارى ورزند و مطمئن باشند که اعتراض دسته جمعى و اعتصاب عمومى نتیجه دارد و دستگاه جبار را عقب مىراند. و لازم است که مردم مسلمان در صورت اعتصاب علماى اسلام، که براى حفظ احکام قرآن است، از آنان پشتیبانى کنند و در اعتصاب تبعیت نمایند.
15 شهریور 1357
شاه و دولت او که قیام مسلحانه بر ضد ملت حق طلب و بر ضد قانون اساسى و بالاتر بر ضد احکام آزادیبخش اسلام نمودهاند قهراً خائنند و اطاعت از آنان اطاعت از طاغوت است؛ به آنان مجال ندهید و با اعتصاب و اعتراض دنیا را از اعمال وحشیانه آنان آگاه کنید.
23 شهریور 1357
ملت مظلوم و بزرگ ایران باید اعتصاب نموده در عزا بنشینند و رسماً روز پنجشنبه یازدهم شوال را روز عزا قرار دهند.
16 مهر 1357
شما دانشجویان موظف هستید که از قیام حق طلبانه و مردانه قشرهاى کارگر و کارمندان محروم و مسلمان ایران که به اعتصاب کشیده شده است پشتیبانى کنید.
21 مهر 1357
همه ایرانىها الآن صدایشان درآمده، الآن سرتاسر ایران اعتصاب است.
14 آبان 1357
ادامه اعتصابات در تمام دستگاههاى دولتى و هدف اصلى اعتصاب همان است که در بند اول ذکر شد..... کمک مالى به کسانى که در اثر اعتصابات ضرر دیدهاند؛ اعم از اصناف شجاع و کارگران و زحمتکشان متدین و محروم و کارمندان محترم و کمک براى ادامه اعتصاب در همه اقشار.
16 آبان 1357
ما امیدواریم که شاه با همین نهضتى که به طرز فراگیر تمام ایران را گرفته است و کارمندان و کارکنان دستگاههاى دولتى یکى پس از دیگرى اعتصاب مىکنند و در حال تعطیل و فلج کردن دستگاههاى دولتى هستند، نتواند دیگر باقى بماند و به حیات خود ادامه دهد؛ لکن اگر چنانچه احتیاج به قیام مسلحانه بیفتد، ممکن است ما در این امر تجدید نظر کنیم.
16 آبان 1357
کارگران محروم و کارمندان شرکت نفت، براى خواستههاى سیاسى مشروع خود اعتصاب کردهاند و من از مردم خواستهام که از اعتصاب آنان حمایت کنند
24 آبان 1357
سلام من و ملت ایران بر کارگران و کارمندان شرکت نفت ایران! رحمت خداوند تعالى بر شما آگاهانى که با اعتصاب پر ارزش خود، روى ملت را سفید نمودید! اعتصاب شما هر روز و هر ساعتش با ارزش و کوبنده است.
24 آبان 1357
من از اعتصاب جمیع جناحها، فرهنگیان و بازاریان و اصناف، اعتصاب شرکت نفت و مخابرات و شرکت واحد و مطبوعات و اعتصاب سایر ادارات و مؤسسات دولتى [و] خصوصى که براى نجات میهن و براى خدمت به اسلام و مسلمین بوده است تشکر مىنمایم.
قسمت دوم، بعد از پیروزی ی انقلاب)
15 دى 1358
امروز اعتصاب حرام است شرعاً. اینهایى که اعتصاب مىکنند خائن به اسلامند. دست بردارند از این الواطیها.
سلام علیکم!
سلام سید جان و تبریک ولادت حضرت علی علیه السلام.البته به قول معروف در تناقض وحدت های هشتگانه یا (نه گانه)باید رعایت شود.در باب نقل قول از مرحوم اقای خمینی هم به همین ترتیب باید عمل شود تا معلوم گردد ایشان متناقض حرف زده اند.
سلام.
خداییش چه حوصله ای داری سید میشینی اینارو پیدا میکنی. ازین قبیل مسایل و سوتی ها زیاد پیدا میشه در بیانات آن پیر فرزانه. گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من؛ آنچه البته به جایی نرسد فریاد است!
سلام
پس می خواستی ایشان همان حرف ها را برای حکومت خودش هم تجویز کند؟
سلام
اعتصاب پیش از انقلاب برای پیروزی مردم بود اعتصاب بعد از انقلاب برای سرنگونی انقلاب مردم. فکر می کنم در این دو به اندازه خردل تفاوت هست!
جناب ستاریان فرمودند:
"سلام
اعتصاب پیش از انقلاب برای پیروزی مردم بود اعتصاب بعد از انقلاب برای سرنگونی انقلاب مردم. فکر می کنم در این دو به اندازه خردل تفاوت هست!"
پایان صحبت آقای ستاریان
باید به صحبت آقای ستاریان یک چیز دیگر اضافه کرد وآن مصلحت است. مصلحت در نگاه امام خمینی رحمه اله علیه از جایگاه ویژه ای برخوردار است. نمونه آن را ما می توانیم در تاسیس مجمع تشخیص مصلحت نظام مشاهده کرد.
سلام
داشتم فکر می کردم که اگر امام درست از چند روز بعد از پیروزی انقلاب ، با اعتصاب و تظاهرات و کشت و کشتارِ باقی مانده های رژیم گذشته ، مخالفت و از اعمال انها ممانعت نمی کرد و این امکان را به مخالفین هر چند اقلیت و انگشت شمار می داد که سالگرد انقلاب نشده ، مجددا انقلاب کنند چه خوب می شد . مثلا اگر می گفت : ملت ما پنجاه سال آرزوی انقلاب داشته و حالا که امکانش محقق شده نباید دوباره این امکان را از ملت گرفت . در اینصورت در ایران حداقل سالی یک انقلاب میشد و حالا چقدر ما در انقلاب کردن متبحر می شدیم و اصلا به ملتی انقلابی و بلکه به انقلابی ترین ملتها مبدل می شدیم. چه بد شد این امکان از ایران و ایرانی گرفته شد و ما نتوانستیم سالی یک انقلاب بکنیم. فکرش را بکنید! اصلا بهتر نبود در قانون اساسی گنجانده می شد که باید برای انقلاب هر ساله ی مردم امکانات داد و حتا اگر انها انقلاب نکردند دولت مستقر موظف به انقلاب بر علیه خود است. اینطور آزادی ممکن نبود نهادینه نشود و مهم آزادی است.
کسی که اینطور فکر می کند که :اگر فعالین کرد خواستار خودمختاری هستند ما چون آزاد منش تر هستیم اصلا پا پیش بگذاریم و با دعوت از دولتهای ترکیه سوریه و عراق ، با ایجاد کشور مستقل کردستان موافقت کنیم. بعد برویم سراغ آذربایجان. اگر پان ترکها خواهان استقلال محلی هستند ، آزادی آنان را پاس بداریم و قدمی فراتر گذاشته و به تشکیل کشور مستقل آذری زبان کمک کنیم. عربهای خوزستان هم ممکن است در کنه ذهنشان سوال باشد که چرا ایرانی هستند ، چه عیبی دارد ما پیش از اینکه اصلا به زبان بیاورند آنها را به کشوری عرب زبان ملحق کنیم؟ و همینطور باید باشد نوع مواجهه با قومیتهای دیگر.
البته در مورد خیلی چیز های دیگر مخصوصا دانشگاه هم ایشان سخنرانی های جالبی قبل و بعد از انقلاب داشته اند که جالب است به انها هم بپردازید.
مثلا با این توجیه که چه معنی دارد دانشگاه باشد وقتی انقلاب کردیم؟ چه معنی دارد هر سال یک عده مفت خور کنکور بدهند وارد دانشگاه شوند درس بخوانند مدرن شوند سیاسی شوند بروند خارج اپوزیسیون شوند و...؟
امیدوارم تیغ دموکراسی این بار بلای جان کامنتمان نشود!
نمی دانم وقتی کسی چون آقای ستاریان مغلطه می کند ، آیا خود نمی فهمد ؟
؛این امکان را به مخالفین هر چند اقلیت و انگشت شمار می داد که سالگرد انقلاب نشده ، مجددا انقلاب کنند چه خوب می شد ؛
بحث بر سر اعتصاب است نه انقلاب . و اعتصاب یک حق است . حقی که حضرتشان به کسی نداده بوده تا پس بگیرد .
می فرمایند : ؛اصلا بهتر نبود در قانون اساسی گنجانده می شد که باید برای انقلاب هر ساله ی مردم امکانات داد . ؛
اگر اجازه اعتصاب دادن ، ؛امکان انقلاب کردن؛ دادن است ، بدا به حال دولت های دیگر جهان که این حق را در قانون اساسیشان به رسمیت شناخته اند !
سلام
مغلطه اینجاست که کسی چون صاحب وبلاگ و امید فقط اعتصاب ببیند و کشت و کشتار را نبیند. اینکه عده ای بر خلاف خواست اکثریت مطلق جامعه ای که انقلاب کرده ، می خواسته اند اعتصاب راه بیندازند و انقلاب مردمی را به شکست بکشند را ندیدن ، البته مغلطه است و فیگور آزادی خواهی گرفتن بدون ارائه ی تعریف از آزادی ، خود ِ آنارشیسم است. اعتصاب حق مردم است اما پس از پیروزی انقلابی که به طور تمام عیار مردمی است اعتصاب کنندگان غیر مردمی خواهند بود که بر علیه مردم قد علم کرده اند
سلام
فرصتی دست داد تا در صحیفه جستجو کنم و مطلبی تهیه کنم ، هر چند مفصل شد اما چاره ای نیست:
ذیل عنوان «اعتصاب» در کلام امام خمینی چنین نوشته شده است:
آنچه نقل می کنم، عیناً به نقل از صحیفه ی امام به نقل از سی دی ی مجموعه آثار امام خمینی است. قسمت اول مربوط به سخنرانی ها و بیانات امام خمینی رحمت الله علیه قبل از پیروزی ی انقلاب است، و قسمت دوم، مربوط به بعد از پیروزی ی انقلاب است.
بعد در بخش مربوط به بعد از انقلاب فقط از 15 دى 1358 از امام چنین نقل می کند:
امروز اعتصاب حرام است شرعاً. اینهایى که اعتصاب مىکنند خائن به اسلامند. دست بردارند از این الواطیها.
آیا واقعا اعتصاب در بخش مربوط به بعد از انقلاب منحصر بود به 15 دی 58؟ یا کرارا امام دعوت به سازندگی کرده است و مردم را از دعوت کنندگان به اعتصاب برحذر داشته است توجه کنید این مطالب درست چهار روز بعد از پیروزی انقلاب است در چهار پنج روز که قرار نبوده انقلاب کن فیکون کند و تمام مصائب و مشکلات حل شود! بعد از چهار روز از پیروزی انقلاب گذشته قرار بوده اعتصاب بشود که چه مشکلی حل بشود؟ هدف جز ضربه زدن به انقلابی بوده که بزرگترین انقلاب مردمی جهان لقب گرفته بود؟
او پس از پیرزوی انقلاب به منظور شروع سازندگی کشور چنین پیامی می دهد
جلد شـشم - صفحه 149 - پیام به کارکنان شرکت ملی نفت جهت پایان اعتصاب
پیام
زمان : 27 بهمن 1357 / 18 ربیع الاول 1399
مکان : تهران ، مدرسه علوی
موضوع : پایان اعتصاب در صنعت نفت
مخاطب : کارکنان شرکت ملی نفت ایران
صفحه : 149
بسم الله الرحمن الرحیم
به عموم کارمندان و کارگران شرکت نفت - پس از تشکر فراوان از آنان که سهم مهمی در پیشرفت نهضت اسلامی داشته اند و با همت شجاعانه آنان پیروزی نصیب ملت بزرگ گردید - تذکر داده می شود: اکنون که بحمدالله پیروزی حاصل است ، مقتضی است اعتصاب خود را بشکنند و به سر کار خود بروند. اکنون اعتصاب برخلاف مسیرانقلاب است و شکستن آن موافق صلاح ملت است .
روح الله الموسوی الخمینی
جلد شـشم - صفحه 146
27 بهمن 1357
حکم پایان اعتصابات
اعتصابات از روز شنبه باید شکسته بشوند. نه اجازه ، حکم است . بعضی ازشلوغ کارها می خواهند بعضی اعتصابات را حفظ کنند که نهضت را زمین بزنند. تا الان اعتصابات در خدمت نهضت بود؛ از حالا به بعد شکستن اعتصابات در خدمت ملت است . اگر کسی وسوسه کرد و گفت که اعتصاب فلان باید باقی باشد خائن است ، تودهنی باید بخورد. از روز شنبه تمام اعتصابات سرتاسر کشور باید شکسته بشود. مردم بروندمشغول کارشان بشوند ولی مواظب باشند، هوشیار باشند. در عین حالی که هرکس سر کارخودش است ، هوشیار باشد که شلوغ کارها، چپاولچیها که الان [راه ] افتاده اند و اشراری که الان در بین شهر شما و سایر شهرستانهای ایران آمده اند و چپاول می کنند، هوشیارباشید و از آنها جدا جلوگیری بکنید. من ثانیا سفارش قوای انتظامی را تکرار می کنم :قوای شهربانی باید برگردند به محل خودشان . آنها که در این انقلاب رفته اند برگردند به محل خودشان ، در امان هستند و کسی حق ندارد به آنها تعرض کند. قوای نیروی هوایی ،همافرها، همه اینها، تمام ارتش و قوای انتظامی ، ژاندارمری - همه برگردند به محل خودشان و مردم پشتیبان آنها باشند؛ چنانکه آنها هم از مردم هستند. و نظم را، هم شما وهم قوای انتظامی با هم برادرانه باید حفظ بکنید.
جلد شـشم - صفحه 151 - گفتگو با جمعی از دانشگاهیان پیرامون دولت موقت و ارتش
گفتگو
زمان : 27 بهمن 1357 / 18 ربیع الاول 1399
مکان : تهران ، مدرسه علوی
موضوع : رویارویی با توطئه گروهکها برای انحلال ارتش
مناسبت : بازگشایی دانشگاهها پس از پیروزی انقلاب اسلامی
امام : . . . غرض این بود که یک روز - به نحوی که معلوم شود - اعتصاب شکسته [شود]، روز بعد اختیار با خود شماست . اعتصاب دیگر نباشد. یک روز دانشگاه بازبشود و بچه ها هم بیایند. و بعد اگر مشکلاتی هست خوب ، دیگر اجازه ندهید بیایند تامشکلاتتان رفع بشود. مقصود من این بود که [اعتصاب ] شکسته بشود و خودتان هم اعلام بکنید، رادیو هم بگوید که ما اعتصاب را شکستیم . بعدش البته مشکلات دارد؛ آن مشکلات باید حل بشود.
[نماینده دانشگاهیان : عرض کنم که سه - چهار مسئله دیگر هم هست که یادداشت هم شده ، من بعدامی دهم خدمتتان . فقط توضیحا عرض می کنم که یکی راجع به دولت موقت است . اطاعت از دولت واجب هست ؛ و خوب ، مسلما ما اطاعت می کنیم ولی بعضی از مسائل هست که قابل دفاع نیست : آیاواجب است که ما حتما دفاع هم بکنیم ؟ یعنی هر دستوری بدهند صددرصد ما اجرا خواهیم کرد منتهاگاهی قابل دفاع نیست . ]
امام : مقصودتان را بگویید.
[نماینده دانشگاهیان : عرض می کنم خدمتتان که دوستان می گویند این دولت بیشتر جنبه ائتلاف ملی دارد تا دولت انقلاب اسلامی . ]
امام : عرض می کنم که این دولت یک دولت موقت است برای اینکه رفراندم بکند ومثلا مجلس موسسانی [تشکیل بدهد] مسئله رژیم را تحکیم بکند، بعد دست مردم است
امام در مورد اعتصاب در همان روزهای آغاز پیروزی انقلاب بازهم گفته است:
ملت شریف و شجاع ایران
اکنون که به فضل الهی و به یمن مقاومتها و پایداریهای سرسختانه شما مردم غیور،پایگاههای رژیم سلطنت استبدادی و حکومت ضد اسلامی خاندان پهلوی و پایه های استعمار نو و کهنه ، یکی پس از دیگری ، درهم ریخته شده اند، و دولت موقت انقلاب اسلامی به عنوان اولین قدم در راه تحقق اهداف انقلاب مقدس اسلامی مستقر گردیده است ، لازم می داند که از عموم مردم ایران - از کارگران ، کارمندان ، بازاریان ، پیشه وران ،دانشگاهیان و فرهنگیان - دعوت نماید که از روز شنبه 28 بهمن 57 - 19 ربیع الاول 99 -اعتصابات خود را پایان داده و فعالیتها و کارهای خود را آغاز نمایند.
وضع مملکت در اثر وسعت بی سابقه فساد گردانندگان رژیم محمدرضا پهلوی ،خیانتها و غارتگریها و همچنین به دلیل ضرورت استمرار اعتصابات همگانی ، به عنوان حربه ای در دست ملت برای درهم شکستن قدرت مقاومت رژیم سابق ، به جایی رسیده است که باید بلافاصله دست به کار سازندگیهای اساسی زد. ادامه اعتصابات و تاخیر درانجام یک سلسله اقدامات سیاسی و اقتصادی ضروری و فوری ، احتمالا شرایطی راممکن است به وجود بیاورد که دشمنان داخلی انقلاب اسلامی و اجانبی که با از بین رفتن رژیم سابق منافع خود را از دست رفته می یابند، دست به تحریکات زده و احیانابهره برداریهای ضد اسلامی و ضد ملی بنمایند. لذا مملکت باید از دوران اعتصاب وسرسختی و محرومیتهایی که به منظور سرنگونی نظام استبدادی بر خود تحمیل کرده بود
امام پیش از پیروزی انقلاب در 19 بهمن 57 چنین آرزویی داشته و گفته است:
جلد شـشم - صفحه 104 - سازندگی با اتحاد
من از خدای تبارک و تعالی مسئلت می کنم که همه ما را به وظایف ملی و اسلامی آشنا کند. و امیدوارم که دست اجانب از این مملکت کوتاه بشود که شما مملکت خودتان را خودتان اداره بکنید و خزاین مملکت شما مال خود شما باشد. مملکت ایران ازممالکی است که همه چیز دارد خودش ، لکن اینقدر خورنده دارد که به ملت نمی رسد؛آنقدر چپاولگر هست و بود که ملت دستش کوتاه بود از این ذخایر. ما همه چیز داریم ،هیچ چیز نداریم ! همه چیز داریم ، اگر آزاد باشیم ، اگر مستقل باشیم ؛ هیچ نداریم ، در این وضعی که زندگی می کردیم . و من امیدوارم که دیگر از این به بعد اینطور زندگی نکنیم . الان وقتی است که شما طبقه روشنفکر بیشتر از دیگران مواخذ هستید، بیشتر ازدیگران باید کار بکنید، بیشتر از دیگران مسئول این مملکت و ملت هستید. همه شما بایدهر چه فعالیت دارید، اولا در راه این نهضت ، این نهضت را به پیش برانید تا اینکه به آخربرسد و مملکت شما مستقل بشود و این اختناقهایی که تا حالا بوده است تکرار نشود؛ وثانیا به استقرار یک حکومت عادل ، یک حکومت عدل و مستند و مبتنی بر آرای خودملت . . . .
پیامها و سخنرانی های مکرر امام در 27 بهمن 57 را ببینید تا متوجه شوید که چه وضع بلبشویی در آن شرایط حاکم بوده است من چون بنا به اختصار دارم ذکر نمی کنم اما به دلیل در دست بودن اسلحه هایی که مردم از پادگانها برداشته بودند در همه جا موجی از نا امنی و قتل و غارت خانه های مردم و تسویه حسابهای شخصی و کشت و کشتار راه افتاده بود و هر کس می خواست دیگری را به ظن ساواکی بودن و ضد انقلاب بودن و این حرفها بکشد و یا اموالش را به غارت ببرد و یا ... گروههای هم که چون قارچ سر برآورده بودند هم هر یک ساز خود را می زد و بزور اسلحه منطقه ای را ناامن می کرد و اعتصاب راه می انداخت و ... بله یک هفته بعد از پیروزی انقلاب وضع را در اقصا نقاط کشور ، در شهرها در کردستان و نقاط دیگر کشور مثل خوزستان و ترکمن صحرا و جاهای دیگر به جایی می رسانند که امام نماینده تعیین می کند( آقای شیخ حسین نوری را که پیش از انقلاب در کردستان تبعید بوده را در 29 بهمن پنجاه و هفت )تا مثلا از نظرات مردم و مسائل منطقه کردستان مطلع شود.
حالا وقتی از همان اوان پیروزی انقلاب این وضع بوده و تا یکسال مدام گفته شده دست بردارید از این وضع و دست بردار نبودند ، اصلا امام به عنوان رهبر انقلاب نه، خود شما اگر بودید چه می کردید؟
أحسنت بر ستاریان ...