بسم الله الرحمان الرحیم.
دو سه روز قبل، با یک عالم دینی صحبت می کردم. برای اولین بار با ایشان صحبت می کردم. در پایان، به ایشان گفتم آیه و حدیث و نصیحت بفرما. ایشان گفت:
«خداوند شما را حقجو و حق طلب قرار دهد. در راهی که می روید، خوشایند این و آن و خوشایند اقوامتان و حتا خوشایند خودتان مدّ نظرتان نباشد. «حق» مدّ نظرتان باشد. خداوند ما را دعوت به حق و حق طلبی و حقگویی کرده. و حق را ماندگار، و باطل و غیر حقیقت را بربادرفتنی دانسته است.
«جاء الحق و زهق الباطل» در تمام اَطوار زندگی مصداق دارد.»