امام خمینی: هر کس بگوید شورای نگهبان کذا است مفسد فی الارض است

بسم الله الرحمان الرحیم.

حضرت آیت الله خمینی 24 دی 1357:

حکومت اسلامى حکومتى‏ است که اولًا صد در صد متکى به آراى ملت باشد؛ به شیوه ‏اى که هر فرد ایرانى احساس کند که با رأى خود سرنوشت خود و کشور خود را مى ‏سازد. و چون اکثریت قاطع این ملت مسلمانند بدیهى است که باید موازین و قواعد اسلامى در همه زمینه‏ ها رعایت شود. کسانى که سابقه خیانت دارند و بر خلاف معیارهاى اسلامى ثروت ‏اندوزى کرده ‏اند، تجاوز به حقوق دیگران کرده ‏اند، حق دخالت در این حکومت را ندارند. و ما امیدواریم که ایران اولین کشورى باشد که به چنین حکومتى دست مى ‏یابد. حکومتى که کوچکترین فرد ایرانى بتواند آزادانه و بدون وجود کمترین خطر به بالاترین مقام حکومتى انتقاد کند و از او در مورد اعمالش توضیح بخواهد.

حضرت آیت الله خمینی 6 خرداد 1360:

مجلس اگر رأى داد و شوراى نگهبان هم آن رأى را پذیرفت، هیچ کس حق ندارد یک کلمه راجع به این بگوید. من نمى ‏گویم رأى خودش را نگوید؛ بگوید؛ رأى خودش را بگوید؛ اما اگر بخواهد فساد کند، به مردم بگوید که این شوراى نگهبان کذا و این مجلس کذا، این فساد است، و مفسد است یک همچو آدمى، تحت تعقیب مفسد فى الارض باید قرار بگیرد.

            پایان نقل دو فقره از بیانات مرحوم حضرت آیت الله خمینی.

            ــ آیت الله خمینی قبل از انقلاب حکومت اسلامی را حکومتی معرفی کرد که صد درصد متکی به آرای ملت باشد. اما ایشان بعد از انقلاب به قانون اساسی ای رأی مثبت داد («این جانب در روز اخذ آرا، رأى مثبت مى ‏دهم و از تمام برادران و خواهران عزیز خود از هر قشرى و در هر مسلکى هستند تقاضا مى‏ کنم که به این قانون سرنوشت ‏ساز رأى مثبت بدهند ــ 7 آذر 1358») که در آن، ظاهراً استنباط می شود شخص اول مملکت متکی به آراء عمومی نیست:

            «قانون اساسی، اصل 6: در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید به اتکاء آراء عمومی اداره شود، از راه انتخابات: انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها، یا از راه همه ‏پرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین می ‌گردد.»

            آیا سهوی بوده «رهبر کشور» را جزو امور کشور که باید به اتکاء آراء عمومی اداره شود، نام نبرده اند؟

            ــ حضرت آیت الله خمینی قبل از انقلاب در معرفی ی حکومت اسلامی فرمود حکومتی است که «کوچکترین فرد ایرانى بتواند آزادانه و بدون وجود کمترین خطر به بالاترین مقام حکومتى انتقاد کند و از او در مورد اعمالش توضیح بخواهد»، اما بعد از انقلاب فرمود اگر کسی به مردم بگوید این شورای نگهبان کذا است و این مجلس کذا است، او مفسد فی الارض است و باید به عنوان مفسد فی الارض تحت تعقیب قرار بگیرد. ظاهراً طبق قیاس اولویت می توان گفت اگر کسی به مردم بگوید مقام رهبر کذا است، مفسد فی الارض و السماوات است، و این همخوانی ندارد با آن که حکومت اسلامی حکومتی است که «کوچکترین فرد ایرانى بتواند آزادانه و بدون وجود کمترین خطر به بالاترین مقام حکومتى انتقاد کند و از او در مورد اعمالش توضیح بخواهد».