بسم الله الرحمان الرحیم.

            آقای دکتر محمد خرمی، استاد محترم فیزیک، در http://www.mamwad.org/xm/xm-001.pdf مقاله ای نوشته است با عنوان «قاعده مند کردن  ِ خط  ِ فارسی». ایشان سؤالی مطرح کرده است، که «متولی ی  ِ خط برای زبان  ِ فارسی چه کس ی است؟»، و قسمتی از جوابش چنین است: «تدوین  ِ قاعده برای نوشتن یک کار  ِ علمی است. برای این کار متخصص ها یی در زمینه ی  ِ زبان شناسی، و متخصص ها یی در زمینه ی  ِ تئوری ی  ِ اطلاعات لازم است. تئوری ی  ِ اطلاعات یک زمینه ی  ِ میان رشته ای ی  ِ جوان (با سن  ِ حدود نیم قرن) است، که در مرز  ِ فیزیک (فیزیک  ِ آماری)، ریاضیات (تئوری ی  ِ احتمال)، و مهندسی ی  ِ برق (مخابرات) است.» ایشان همچنین گفته است «این ها همه مثال ها ی نقض ی است بر این ادعا که خط و نشر کار  ِ ادبا و ناشران است و بقیه نباید در آن دخالت کنند».

            هرچند دکتر محمد خرمی تواضع به خرج داده و خود را آن متخصص محترم تئوری ی اطلاعات، که دوشادوش زبان شناسان و ادیبان، متولی ی خط فارسی است، ننامیده، اما تصور می کنم از مجموع گفتار ایشان برمی آید ایشان در مرز بین فیزیک و نمی دانم چی است، و آن طرف مرز بین فیزیک و نمی دانم چی، رسم خط فارسی قرار دارد، و ایشان از متولیان خط فارسی است. و ایشان، که از متولیان خط فارسی است، با «یک کار علمی»، خط فارسی را قاعده مند می کند.

            از قاعده مند کردنهای خط فارسی، که از دل کار علمی ی ایشان بیرون آمده، این املاها است:

            تئکید؛ نامئنوس؛ تئمین؛ اِم روزی؛ بخش ی از؛ بعض ی از؛ چه کس ی است؛ با وجود  ِ مشکلات َ ش گام مهم ی در نشر؛ وضع را کم ی به تر کرده است؛ مرکز  ِ نشر  ِ دانش گاهی؛ مثال ها ی نقض ی است.

            همان طور که نقل کردم، آقای دکتر محمد خرمی گفته است «این ها همه مثال ها ی نقض ی است بر این ادعا که خط و نشر کار  ِ ادبا و ناشران است و بقیه نباید در آن دخالت کنند».

            من، به دکتر محمد خرمی عرض می کنم اگر دخالتهایش در رسم خط فارسی اینچنین است، لطفاً دست از سر رسم خط فارسی بردارد. من به دلیل فیزیک خوانده بودن یا شیمی خوانده بودن یا فلسفه خوانده بودن دکتر محمد خرمی یا هر کس دیگر، از اظهار نظر کردن آنها درباره ی رسم خط فارسی ناراحت نمی شوم، و همه حق دارند نظر بدهند. اما. اما من می بینم این استاد ارجمند فیزیک، ناآگاه است از مبانی ی رسم خط فارسی. ایشان چیزهایی این طرف آن طرف خوانده، و خوشش آمده خط فارسی ی قاعده مند بسازد و تحویل ملت دهد. ایشان در http://www.mamwad.org/xb/xb-001.pdf نوشته است «پی وست»، و این ضبطهای فارسی را در برابر این نامها به کار برده است:

شَرل اِرمیت Charles Hermite

رُنه دِکَرت René Descartes

مَری ـ آنُمُن کَمیی ژُردَن Marie-Ennemond Camille Jordan

ژُزف لویی لَگرانژ Joseph Louis Lagrange

            بله. آقای دکتر محمد خرمی، صدای بین اَ و آ در نامهای فرانسوی را، که در سنت خط فارسی با الف (و نه فتحه) نشان داده اند، و بنده در یکی نوشته هایم مفصل بحث کردم و توضیح دادم که املای الف موجه تر از املای فتحه است، می آید و با نشانه ی صریح فتحه نشان می دهد. چرا؟ من دلیلش را، آگاهی ی کم ایشان می دانم. درک و آگاهی ی سطحی از موضوعات رسم خط، و موضوعات ضبط مربوط به نامهای بیگانه.

            توفیقات آقای استاد محمد خرمی را از خداوند خواستارم.

            [دکتر محمد خرمی استاد فیزیک دانشگاه الزهرا است. متولد سال 1345. ایشان در http://www.mamwad.org/xn.htm اخبار فیزیک را به فارسی (با همان املای قاعده مند «تئخیر» و «یک ی از راه ها ی به بود ِ تفکیک  ِ تصویرها ی نجومی» و «هم کاران َ ش» و مانند آن) ترجمه و منتشر می کند. در لینک یادشده، اخبار از خود سال 2008 است (تا الان، که 2013 است). در http://www.mamwad.org/x0.htm اخبار فیزیک از سال 2000 تا خود سال 2007 است.

زحمتها و همت ایشان را صمیمانه ارج می نهم. میهن ما نیازمند این گونه زحمتها و همتها در علم و دانش است.]