محو هر گونه استبداد

            بسم الله الرحمان الرحیم.

            یک) قانون اساسی ی جمهوری ی اسلامی ی ایران، اصل 3، بند 6:

            «اصل ۳

دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم، همه امکانات خود را برای امور زیر به کار برد:

6. محو هر گونه استبداد و خودکامگی و انحصارطلبی»

دو) اصل 98 قانون اساسی ی جمهوری ی اسلامی ی ایران:

«اصل ۹۸

تفسیر قانون اساسی به عهده شورای نگهبان است که با تصویب سه چهارم آنان انجام می‌شود.»

سه) طبق قانون اساسی، محو هر گونه استبداد از وظایف دولت جمهوری ی اسلامی ی ایران است («دولت» در این اصل ظاهراً یعنی «حکومت»)، اما طبق همین قانون، این که «استبداد چیست» (و «مستبد کیست») تفسیرش منحصراً از اختیارات شورای نگهبان (شورای محترم با دوازده نفر عضو) است، و اگر فرضاً فرضاً فرضاً احیاناً احیاناً احیاناً دهها یا صدها حقوقدان و دهها یا صدها عالم دینی و دهها یا صدها فعال سیاسی و میلیونها مردم ایران به هر طریق اعلام کنند فلان اقدام در حکومت را استبداد می دانند و فلان فرد در حکومت را مستبد می دانند، نظر تمام 75 میلیون نفر ملت ایران درباره ی استبداد بودن یا نبودن فلان اقدام در حکومت و مستبد بودن یا نبودن فلان فرد در حکومت، در برابر نظر اعضای شورای نگهبان (یعنی دوازده نفر، یا حتا سه چهارم تعداد آنها، یعنی نه نفر) مطلقاً اعتبار قانونی ندارد. شورای نگهبان هم، نه فقیهان محترمش و نه حقوقدانان محترمش، مطلقاً در هیچ موضوعی مستقیماً موظف نیستند به ملت پاسخگو باشند و مطلقاً به طور مستقیم منتخب ملت نیستند.

متوجه شدید؟؟