«مقدّس» یعنی چه؟

            بسم الله الرحمان الرحیم.

            گفت و گوی تلفنی ی سیدعباس سیدمحمدی و حاج شیخ علی رجبی، هفتم مهر 1389:

            ــ سیدمحمدی:

            آیا مفهوم «مقدّس» واقعاً مفهومی الاهیاتی است؟ از مسلّمات ادیان است؟ قابل تعریف است؟ قابل دفاع است؟

            ــ رجبی:

            مفهوم «مقدّس» و «قُدسیّت» از مسلّمات ادیان الاهی است. خداوند متعال رابطه اش را از عالم مادّه قطع نکرده. غیر از رابطه ی فلسفی یا ...، یک رابطه ی ویژه با عالم طبیعت و مادّه دارد.

            مقدّس یعنی تجلی ی «ویژه»ی الاهی، گاهی در مکان (وادی المقدس، ارض المقدسة، کعبه، مسجد الاقصی)، گاهی در زمان (لیلة القدر)، گاهی در انسانها و دیگر مخلوقات. تجلی ی «ویژه»، وگرنه تمام عالم تجلی ی خدا است.

            تجلی ی ویژه در مخلوقات، مشخصاً بحث روح القدس است. قدسیتی دارد این فرد، در رابطه با انسانها و پیامبران و بزرگان. اگر این رابطه ها و جلوه ها و جهتگیری های خاص الاهی در عالم نبود، دین مطرح نمی شد.

            لزوماً فقط کلمه ی «مقدّس» نیست. «کلمة الله»، «و جعلنی مبارکاً»، «بارکنا حوله»، اینها یعنی تجلی ی ویژه.