عمر به پایان رسید ، راه به پایان نرفت

               بسم الله الرحمان الرحیم.

            اجداد ما از دنیا رفتند. والدین ما یا از دنیا رفتند یا بعدها از دنیا می روند. ما از دنیا می رویم. فرزندان ما از دنیا می روند. اما آن «راه» که انسان هزاران سال است می پیماید، هنوز به پایان نرسیده و نمی دانیم چه زمانی به پایان می رسد. راه ِ زندگی. راه رنج و شادی. راه فلسفه و سفسطه. راه پیوند زیست سپهر (biosphere) طبیعی و تکنیک سپهر (technosphere) اختراعی ی انسان. پیوندی که گاه خوش ثمر بوده، گاه بدثمر.

            چنین گفت اوحدی مراغه ای (طبق http://ganjoor.net/ouhadi/divano/ghazalo/sh153/ ):

عمر به پایان رسید، راه به پایان نرفت

نظرات 3 + ارسال نظر
دمادم جمعه 24 دی‌ماه سال 1389 ساعت 20:59 http://www.damadamm.blogspot.com

بله سرگیجه ای است دوار و بی پایان انگار.

فرزانه شنبه 25 دی‌ماه سال 1389 ساعت 00:01 http://www.elhrad.blogsky.com

سلام
شاه بیت شعر همانست که عنوانش کرده اید ... سرشار از واقعیتی فعلاً تغییر نیافته

حسن شنبه 25 دی‌ماه سال 1389 ساعت 12:17 http://hhamtaii.blogfa.com

ای...
...روزگار

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد