برای جلوگیری از سوء تفاهم اصل 27و168 و...قانون اساسی راحذف کنید

            بسم الله الرحمان الرحیم.

            قانون اساسی ی جمهوری ی اسلامی ی ایران:

«اصل ۲۷

تشکیل اجتماعات و راه‏پیمایی‏ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است.‏‏

اصل ۱۶۸

رسیدگی به جرائم سیاسی و مطبوعاتی علنی است و با حضور هیأت منصفه در محاکم دادگستری صورت می‌گیرد. نحوۀ انتخاب، شرایط، اختیارات هیأت منصفه و تعریف جرم سیاسی را قانون بر اساس موازین اسلامی معین می‌کند.»

            با توجه به حوادث دوشنبه 25 بهمن 1389 که وزارت کشور و دادستان کل کشور و فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (تهران) درخواست رسمی مبنی بر تظاهرات مردمی در حمایت از مردم مصر و تونس را حیله و خدعه و فتنه و فریب و دروغ و ریا و ... نامیدند و فرمودند تظاهرات اگر در 22 بهمن باشد مؤمنانه است و اگر در روز دیگر باشد مکّارانه و مزوّرانه است و چند هزار نیروهای امنیتی و نیروهای ضد شورش و پلیس و بسیج و لباس شخصی در خیابانهایی از تهران (و چند شهر دیگر ایران) مستقر شدند تا نگذارند حضور دهها هزار نفر از مردم به صورت تجمع و راهپیمائی درآید و گاز اشک آور می زدند و گلوله های رنگی می زدند و زنها و مردها را با باتوم می زدند و نعره می کشیدند و تهدید می کردند و مردم را از خیابانهای اصلی به خیابانهای فرعی و از خیابانهای فرعی به کوچه ها هدایت می کردند و در تعقیب مردم و حمله به مردم، مردم به خانه ها پناه می بردند، و از طرفی، با وجود این که گفته شده بود با هر گونه تجمع و تظاهرات برخورد می شود، ناگهان سه چهار گروه حدوداً صد نفره یا دویست نفره یا سیصد نفره (که معمولاً این گروهها «اُمّت» و «ملّت» نامیده می شوند، و بقیه «جماعت» و «اراذل» و «اوباش» و ... نامیده می شوند) ظاهر شدند و با اسکورت و حمایت و پشتیبانی ی نیروهای امنیتی و انتظامی تظاهرات کردند و شعار «مرگ بر خاتمی» و «مرگ بر کروبی» و «مرگ بر موسوی» می دادند، و خود نیروهای امنیتی هم سوار بر موتور و سوار بر نیسان سرفرازانه حرکت می کردند و باتومهای خود را در هوا می چرخاندند و «حیدر حیدر» و «ماشاء الله حزب الله» سر می دادند، بنده برای جلوگیری از سوء تفاهم و این که مردم و سیاسیون گمان نکنند می توانند در روزهایی غیر از روز قدس و روز 22 بهمن و مانند آنها تظاهرات کنند و گمان نکنند جز سازمان تبلیغات اسلامی و جامعه ی مدرسین حوزه ی علمیه ی قم و مانند این نهادها، افراد و نهادهایی حق دارند مردم را به تظاهرات دعوت کنند، به مقامات جمهوری ی اسلامی ی ایران پیشنهاد می کنم اصل 27 قانون اساسی را حذف کنند.

            همچنین با توجه به این که ظاهراً در تاریخ جمهوری ی اسلامی ی ایران هیچ گاه حکومت نپذیرفته چیزی به نام «مجرم سیاسی» وجود دارد، و با توجه به این که افرادی هستند مدعی هستند مجرم سیاسی هستند (البته گفته می شود آنها قاچاقچی و اراذل و اوباش و منافق و سلطنت طلب و ... هستند، و مجرم سیاسی نیستند) و جرمشان سیاسی است و لذا طبق نص اصل 128 قانون اساسی باید رسیدگی به جرم آنها علنی باشد و با حضور هیئت منصفه باشد، بنده به مقامات جمهوری ی اسلامی ی ایران پیشنهاد می کنم برای جلوگیری از سوء تفاهم اصل 168 را حذف کنند. (ظاهراً تا کنون «جرم سیاسی» تعریف نشده است. و طبق نص قانون اساسی، اگر هم قرار باشد روزگاری جرم سیاسی تعریف شود، جرم سیاسی باید بر اساس «موازین اسلامی» معین شود.)

            به طور کلی شاید تعدادی از اصول قانون اساسی ایجاد سوء تفاهم و ایجاد گمانهای غلط کند و لذا شاید شایسته باشد حکومت این گونه اصلهای قانون اساسی را حذف کند.