دیکتاتورها و ظالمان بترسند از خشم مردمان

                  بسم الله الرحمان الرحیم.

            نوری سعید یکی از نخست وزیرهای اسبق عراق بوده است که در سال 1958 هنگام گریختن دستگیر شد و کشته شد، و، بعد از کشته شدن و دفن شدن، مردم جسد او را از خاک درآوردند و بر زمین کشیدند و مُثله کردند و آویختند. ویکیپدیای فارسی مدخل «نوری سعید» http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D9%88%D8%B1%DB%8C_%D8%B3%D8%B9%DB%8C%D8%AF  که «آخرین بار در ‏۰۷:۰۸، ‏۳ مارس ۲۰۱۱ تغییر یافته‌است»:

            «نوری سعید پاشا یا نوری پاشا سعید (به عربی: نوری السعید‎) (زادهٔ ۱۸۸۸- مرگ ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۵۸) سیاست‌مدار عراقی در سال‌های قیمومیت بریتانیا بر عراق و نیز دورهٔ پادشاهی این کشور بود. او ۷ بار نخست ‌وزیر عراق شده ‌بود.

نوری سعید را یکی از سیاست‌مداران نزدیک به انگلستان می‌شمردند. وی دشمنان بسیاری داشت و دو بار ناچار شده‌ بود از این کشور بگریزد. با سرنگونی رژیم پادشهای در ۱۹۵۸ عراق، نوری سعید - که سخت مورد نفرت مردمان این کشور بود- ناچار شد در پوشش زنانه بگریزد، ولی دستگیر و کشته شد. سپس وی را به خاک سپردند، ولی مردمان خشمگین پیکر او را از خاک بیرون کشیدند، وی را روی زمین کشاندند، آویزان کردند، سوزاندند و مثله نمودند.»

            پایان نقل از ویکیپدیای فارسی مدخل «نوری سعید».

            هرچند طبق فهم و درک من، بیرون آوردن جسد افراد، حالا هر کس که باشد، چنگیز و یزید و هیتلر و ...، و ضرب و شتم جسد یا قطعه قطعه کردن جسد یا کارهایی مانند اینها، درست نیست، اما:

            ظاهراً همان طور که دیکتاتورها و ظالمان در زمان حیات خود، به حقوق انسانی و اجتماعی و سیاسی ی مردمان احترام نمی گذارند و به بهانه های مختلف و عناوین مختلف (هر دوران، با یک الفاظ و اصطلاحات) و البته با قوه ی قهریه جلوی خواست مردم می ایستند و حکمرانی شان با بسیار بلاها و ظلمها و ستمها و بیدادها همراه است، به همین ترتیب، امکانش هست (چنان که در مورد نوری سعید نقل کرده اند) مردمان هم پس از مرگ حکمران دیکتاتور و ظالم، بر خلاف آنچه ظاهراً توافق و درک عمومی است، جسد فرد دیکتاتور ظالم را از خاک بیرون آورند، و شاید به زنده ی او که زورشان نرسید حالا بخواهند به مُرده اش زورشان را برسانند.