رهبر معظم و رئیس جمهور ابدی ی کره ی شمالی

                   بسم الله الرحمان الرحیم.

            این روزها، چشمها به لیبی و سوریه است. در حالی که شاید رژیم کره ی شمالی دیکتاتورتر از تونس و مصر و لیبی و سوریه است، ظاهراً کره ی شمالی در ثُبات و آرامش و اقتدار است. و قاعدتاً دلایلی دارد که هنوز رژیم کره ی شمالی محکم و استوار است. اگر حکومت کره ی شمالی اجازه دهد مردمش از طریق تلویزیونهای ماهواره ای و از طریق اینترنت آزاد از اتفاقات تونس و مصر و لیبی و سوریه خبردار شوند، آیا مردم کره ی شمالی نمی گویند: کِی نوبت آزادی ی ما می رسد؟

            در مقدمه ی قانون اساسی ی کره ی شمالی، کیم ایل سونگ (متولد 1912 ــ فوت 1994) به صورت «رهبر معظم رفیق کیم ایل سونگ رئیس جمهور ابدی ی جمهوری ی خلق دموکراتیک کره» معرفی شده است. این عنوان، پس از مرگ کیم ایل سونگ، در قانون اساسی آمده است.

            بله. با این گونه عنوانها، و به زور سرنیزه، و با بستن راههای ارتباط مردم با جهان خارج، و با بستن راه نظارت نهادهای بین المللی بر اَعمال و اقدامات حکمرانان، دهه ها است و الان هم چنین است که رژیم کره ی شمالی و بعضی رژیمهای دیکتاتوری ی دیگر در ثُبات و آرامش و اقتدار هستند. اما آیا همیشه همین طور باقی می ماند؟ یک جرقه، ناگهان می بینی طومار رژیمهای دیکتاتوری را در هم می پیچد. یک جرقه، یک شعله، یک فریاد.