زندگی و دانایی

            بسم الله الرحمان الرحیم.

            یک) ادوارد تلر (2003—1908)، فیزیکدان آمریکائی ی مجارستانی الاصل بود، مشهور به «پدر بمب هیدروژنی».

            ادوارد تلر، سخنرانی با عنوان «چه کسی از علم می ترسد؟» در دانشگاه ادینبورو در اسکاتلند، اکتبر 1994، مجلۀ فیزیک، بهار و تابستان 1374، صفحه ی 10 از صفحات 17—7 ، مترجم محمدرضا بهاری:

            «وقتی به کوچکترین چیزهای دنیا نگاه می کنیم، یک خاصیت کلی می بینیم که در واقع خاصیت همۀ اجسام است اما جز در مورد اجسام بسیار بسیار کوچک چندان مشهود نیست. این خاصیت مشترک این است که همۀ اجسام ماهیت دوگانه دارند، یعنی هم مثل ذره رفتار می کنند و هم مثل موج. پس اشیاء بالاخره چیستند؟ ذره اند یا موج؟ این سؤال، جواب ِ کاملاً روشن و مشخصی دارد. رفتار اشیاء را نمی شود درک کرد مگر آنکه فرض کنیم هم موج اند هم ذره. سعی می کنم این را با استفاده از یک قیاس توضیح بدهم. آدم چیست؟ آیا مجموعه ای از مولکولها است؟ یا روح است؟ آیا آدم همان است که وقتی چشمهایش را می بندد و همۀ دنیا را فراموش می کند و احساس می کند که فقط مجموعه ای از مولکولها نیست، به نظر می رسد باشد؟ جوابش را من نمی دانم، چون نمی دانم واقعاً چی هستم. اما بی آنکه بدانم، می توانم به چنین جوابی فکر کنم: اگر بگویم که من چیزی جز مجموعه ای از مولکولها نیستم در اشتباهم؛ و اگر بگویم چیزی جز روح نیستم باز هم همین طور. علم قرن نوزدهم، علم ِ بله یا خیر، نیازمند تصمیم قاطعی در این باره بود؛ تصمیم در مورد سؤالی که مفهوم خودش چندان روشن نیست. شما اگر خودتان را صرفاً ماده بدانید اشتباه کرده اید، و اگر صرفاً روح تلقی کنید هم همین طور. چطور می شود این دو را با هم سازگار کرد؟ فعلاً نمی دانیم، شاید روزی برسد که بدانیم. اما چیزی که مرا دلگرم می کند که بحث را ادامه بدهم این است که دست کم در مورد اتم، و در مورد جزئی از اتم به نام الکترون، می دانم که این موجودات هم ذره اند هم موج و می دانم که این دو خصلت با یک رابطۀ ریاضی به هم مربوط می شوند. می توانم توضیح بدهم که این دو تصویر چگونه به هم تطبیق داده می شوند و این همان چیزی است که به روش تفکر کاملاً جدیدی انجامیده است. با پیدا کردن مواردی که مؤید یکی از این ماهیتها باشند نمی شود حقیقت را فهمید. این خیابان یکطرفه نیست. با بررسی پدیده ها از این دو دیدگاه ظاهراً متضاد، می توانیم به بعضی از مهمترین پرسشها پاسخ بدهیم.»

            دو) کارل پوپر، جهان گرایشها: دو پژوهش دربارۀ علیت و تکامل، ترجمه ی دکتر عباس باقری، تهران، نشر و پژوهش فرزان روز، 1381:

            «می توان گفت که دانایی ــ البته دانایی بسیار بدوی ــ با زندگی همزمان است.» (صفحه ی 63)

            «اساساً زندگی یک فرایند (صفحه ی 67) شیمیایی است (صفحه ی 68).»

            «به نظر من حتی 90 درصد داناییهای جانداران، مادرزادی و جزء ِ ساختمان شیمیایی آنهاست.» (صفحه ی 72)

            سه) نظر نویسنده ی وبلاگ:

            احتمال می دهم این گفته ی پوپر که «دانایی با زندگی همزمان است»، درست است، یا به هر حال ایده ای مفید است. اما:

            ظاهراً پوپر با توجه به افکارش، نمی توانسته برای تبیین این که حیات چیست و زندگی چیست، از چیزهایی غیر از شیمی و فیزیک و مانند آنها نام ببرد، و همچنین برای حل این که دانایی چیست، ابتدا این ایده را طرح کرده که «دانایی با زندگی همزمان است» (که احتمال می دهم ایده ای درست باشد)، و سپس گفته دانایی را هم می شود عمدتاً با «ساختمان شیمیایی» تبیین کرد.

            امیدوارم سخنان ادوارد تلر را با حوصله خوانده باشید. همان طور که قبل از مکانیک کوانتوم، تعدادی از دانشمندان کوشش می کردند ثابت کنند نور دارای خاصیت موجی است «به این دلیلها»، و تعدادی از دانشمندان هم کوشش می کردند ثابت کنند نور دارای خاصیت ذره ای است «به آن دلیلها»، و بعدها معلوم شد خاصیت مورد نظر «موجی ـ ذره ای» است، به همین ترتیب:

            نظریه ی داروین و نظریات پیش داروینی، ظاهراً انسان و را موجودات زنده را «فقط ماده» در نظر می گیرد. من با دو نفر از طرفداران نظریه ی داروین، درباره ی «روح» صحبت کردم. یک نفر گفت نمی دانم روح وجود دارد یا نه. یک نفر گفت طبق نصوص دینی، قبول دارد وجود روح را، اما نمی داند پذیرفتن وجود روح، ممکن است مدعیات نظریه ی داروین را نقض کند یا نه.

            طرفداران نظریه ی داروین و نظریات پیش داروینی ی ایجاد حیات، که صاعقه آمد یا آتشفشان ِ زیر دریا بود یا از مریخ آمده بود یا ... بود که حیات یا پیش حیات را ایجاد کرد و سپس «به اندازه ی لازم زمان گذشت» تا آن حیات یا پیش حیات تکثیر شود و به مرور بشود چند میلیون گونه موجود زنده ی متفاوت، شاید بسیاریشان روح را قبول دارند، اما فکر نکرده باشند روح با صاعقه و آتشفشان و اینها ایجاد نمی شود.

            بنده بر خلاف پوپر، نه حیات را فقط شیمی و فیزیک می دانم، و نه دانایی را. بنده طبق شمّ علمی ام و مطالعاتم، مدعیات پیش داروینی و داروینی ی ایجاد حیات و تنوع موجودات زنده را قبول ندارم. دیدگاه علمی ـ دینی ی بنده درباره ی حیات و تنوع موجودات زنده و درباره ی دانایی:

            الف) گونه های متفاوت موجودات زنده در دوران مختلف «خلق شده اند».

            ب) دانایی امری است از جانب خدا، و البته بی ارتباط با فرایندهای شیمیایی و فیزیک و مانند آنها نیست. من طبق «و علّم آدم الأسماء کلّها» و «و أوحی ربّک إلی النّحل» و شاید آیات دیگر، گمان می کنم اساس دانایی در انسان و در موجودات زنده، از جانب خدا است. بررسیها و پژوهشهای فیزیولوژیک درباره ی دانایی را هم مفید می دانم.

            [تکمله در تاریخ 9 اردیبهشت 1391:

            پ) یکی از عزیزان که طرفدار نظریه ی داروین است، بدون نوشتن آدرس وبلاگش، نوشت:

            «شما طبق جزمیات دینیتان مدعیات داروینی تنوع موجودات زنده را قبول ندارید دوست عزیز ، نه شم علمی !

شما گفته ای دیدگاه علمی - دینی بنده ی درباره فلان : ...

ما که در این الف و ب تان اثری از علم ندیدیم !

دانایی امری است از جانب خدا یعنی چه !؟ ... وجه ممیزه اموری که از جانب خداوند هستند و اموری که از جانب خداوند نیستند ، چیست !؟ ... مثلا یبوست و اسهال و استفراغ از جانب خداوند نیستند؟ اما عشق و عاطفه و دانایی هستند ؟ ... مبهم گویی هم عالمی دارد

گونه های متفاوت موجودات زنده در دوران های مختلف خلق شده اند ! ... خلق شده اند یعنی چه ؟ ... یعنی از نیست به هست تبدیل شده اند ! ... آیا سید ما در زندگی خود تاکنون چیزی دیده که از هست به نیست تبدیل شود یا از نیست به هست تبدیل شود ؟ ... محتملا خیر ... پس از کجا می داند ؟ ... در کتابی خوانده است»

            پایان نقل نظر طرفدار محترم نظریه ی داروین.

            نظر نویسنده ی وبلاگ:

            ــ من پنهان نکردم، و فاش گفتم، که «دیدگاه علمی ـ دینی»ی بنده، چنان است. ظاهراً شما دیدگاه مرا علمی نمی دانی، و فقط دینی می دانی، و دیدگاه دینی ی مرا هم «جزمیات دینی» می دانی.

            ــ دیدگاه «دینی ـ علمی»ی بنده، و دیدگاه «علمی ـ ضد دینی»ی افراد دیگر، در جاذبه و دافعه به نظریات علمی ی مختلف، بی تأثیر نیست.

            ــ نمی دانم چرا افراد گمان می کنند با نظریات پیش داروینی و داروینی درباره ی حیات و تنوع موجودات زنده، نمی شود با علم و با شمّ علمی مخالفت کرد. چرا ایجاد حیات از طریق صاعقه و آتشفشان زیر دریا و از مریخ و ... «علمی» است، و این «علم» از پا هم نمی نشنیند و اگر دید نظریه ی ایجاد حیات از آتشفشان روی دریا ضعیف است، می رود سراغ آتشفشان زیر دریا، ولی اگر گفته شود حیات و تنوع موجودات زنده طبق آفرینش الاهی است، «غیر علمی» و «دور از شمّ علمی» است؟

            ــ افرادی هستند به خالق و خلقت اعتقاد ندارند. هرچند به ملاحظاتی، این را صریح نمی گویند، و من هم مراعات ملاحظات آنها را می کنم، اما افراد توجه ندارند !!ها و ؟؟ها خب دلالت دارد بر این که آنها در هیچ بحث علمی حاضر نیستند پای خالق و خلقت وسط بیاید، چون اساساً خالق و خلقت را قبول ندارند. و قاعدتاً باید برای تبیین علمی ی حیات، با شیمی و فیزیک سر و ته مسئله را جمع کنند، و برای تبیین چیستی ی دانایی، با شیمی و فیزیک مسئله را جمع کنند. اگر بشنوند «روح»، احتمالاً می گویند: روح؟! روح!؟ روح دیگه چی یه!؟

            ــ خلق شده اند یعنی خلق شده اند. من متوجه !!های شما نیستم. خب وقتی کسی خالق را قبول ندارد، قاعدتاً خلق شدن را هم مفهومی فانتزی می داند. اما من وقتی خالق را قبول دارم، آیا من هم باید مثل آن فرد باشم؟

            ــ دانشمندان خداناباور، قاعدتاً برای تبیین مسئله ی ایجاد حیات و تنوع موجودات زنده، هیچ راهی جز نظریات اُپارین و داوکینز و مانند آنها ندارند.

            ــ اما علم. بنده با مطالعه ی کتاب بررسی نظریات حیات و تکامل، نوشته ی دکتر محمود احمدزادۀ هروی، تهران، انتشارات فجر، [دی ماه] 1357، و دو سه ساعت دیدار و گفت و گوی حضوری با ایشان، و دو سه گفت و گو با استادان زیست شناسی، و مطالعه ی چند کتاب طرفداران داروینیسم و چند کتاب انتقاد به داروینیسم، و با بررسی ی استدلالها و نظرات و مدعیات پیش داروینی و داروینی، مدعیات نظریات پیش داروینی و داروینی ی ایجاد حیات و تنوع موجودات زنده را قبول ندارم. خلاصه ی استدلال، بر اساس کتاب بررسی نظریات حیات و تکامل، که خلاصه کننده بنده هستم:

            حیات از بیحیات ایجاد نمی شود؛

            گونه های حد واسط وجود ندارند؛

            در دوره های مختلف زمین شناسی گونه هایی هستند که در دوره های قبل نبوده اند، پس؛

            گونه های جدید خلق شده اند؛

            مسلماً ظهور جانداران جدید حاصل جهشهای تصادفی یا انتخاب طبیعی نیست؛

            هر یک از گونه های مختلف جانداران خلقت مستقل دارند و ارتباطات ترسیم شده در نمودارهای نظریه ی تکامل، خیالی است؛

            مدعیات نظریه ی تکامل داروین هم از نظر شواهد جنین شناسی و هم از نظر شواهد تشریح تطبیقی و هم از نظر شواهد فسیل شناسی، نادرست است؛

            ادعاهای داروین و پیروان داروین برای منشأ مشترک برای حیوانات خشکی و گیاهان خشکی و حیوانات دریائی و گیاهان دریائی، نادرست است، و هر چهار شاخه (و همه ی گونه ها) به طور مستقل خلق شده اند.

            ــ بنده پیرو آقای دکتر محمود احمدزادۀ هروی هستم.

            ــ آقای محمود احمدزادۀ هروی دارای درجه ی دکترای زمین شناسی از دانشگاه کلاوستال آلمان حدود سال 1349 است. کتاب ایشان حدود 225 صفحه است، و 37 منبع فارسی و انگلیسی و آلمانی در پایان کتاب معرفی شده است.

            ــ احتمالاً شما گزاره های فوق را علمی نمی دانی، و گزاره های علمی را این طور می دانی:

            حیات از بیحیات ایجاد می شود، چون باید ایجاد شود، چون اگر حیات از بیحیات ایجاد نشود نظریات پیش داروینی و داروینی و داوکینزی و اُپارینی لَنگ می مانند؛

            گونه های حد واسط وجود دارند، چون اگر وجود نداشته باشند نظریه ی داروین ناقص و بلکه باطل می شود؛

            گونه ها خلق نشده اند چون اساساً خلقت مفهومی فانتزی و خنده دار است و این جهان همیشه وجود داشته و جانداران هم بالأخره با صاعقه یا این چیزها ایجاد شده اند و سپس تنوع پیدا کرده اند؛

            نظریه ی تکامل داروین همه جا تدریس می شود و حتماً معتبر است.

            ــ طبق http://en.wikipedia.org/wiki/Level_of_support_for_evolution  طبق نظرسنجی ی سال 1997 گالوپ، دانشمندان آمریکایی 55 درصد به تکامل بدون خدا اعتقاد دارند، 40 درصد به تکامل الاهی (theistic evolution; evolutionary creation; God-guided evolution) اعتقاد دارند، و 5 درصد به خلقت [بدون نظریه ی تکامل] اعتقاد دارند. مردم آمریکا هم 44 درصد به خلقت [بدون نظریه ی تکامل] اعتقاد دارند، 39 درصد به تکامل الاهی اعتقاد دارند، و 10 درصد به تکامل بدون خدا اعتقاد دارند.

            ظاهراً از طرف تکامل باوران، وقتی صحبتها جنبه ی تبلیغات به خود می گیرد، جملاتی گفته می شود به صورت «99.9 درصد دانشمندان نظریه ی تکامل [ترجیحاً خداناباور؟] را قبول دارند». 

ــ ظاهراً از دید بیخدایان، ماجرای جهان این طور است:

            1) خدا وجود ندارد و جهان فقط جهان مادی است و جهان مادی همواره وجود داشته است و مفهوم «علت ِ کل ِ جهان» مفهومی انحرافی و گمراه کننده است و کل جهان، نیاز به علت ندارد. یا:

            2) خدا وجود ندارد و جهان فقط جهان مادی است و جهان مادی همواره وجود نداشته است بلکه از لحظه ی انفجار بزرگ (بیگ بنگ) به وجود آمده و انفجار بزرگ نیاز به علت ندارد و اگر هم نیاز به علت داشته باشد، خودش علت خودش است.

            ظاهراً از دید تکاملگرایان بیخدا، ماجرای حیات این طور است:

            3) البته، خدا ربطی به ماجرای «حیات» ندارد، چون، اصولاً، خدا وجود ندارد.

            4) حیات اولیه از طریق صاعقه یا ... در خشکی یا در دل آب یا در سیاره ای دیگر یا ... ایجاد شده است.

            5) همه ی گونه های دارای حیات، طی فرایند گونه زایی، از یک نیای مشترک برآمده اند.

            6) نیای مشترک همه ی موجودات زنده، لزوماً اولین موجود زنده نیست، بلکه ممکن است موجودی به حد کافی تخصصی و پیچیده باشد و بین «نیای مشترک تمام موجودات زنده» و «اولین موجود دارای حیات» دوره ی تکاملی ی بسیار طولانی طی شده باشد. (طبق http://www.parastoha.dk/almee12-manshai-haiat.html  : «باید در نظر داشت که اولین نیای مشترک همۀ موجودات روی زمین نباید الزاماً همان اولین موجود زنده باشد......... این نیای مشترک باید موجودی به حد کافی پیچیده و تخصصی باشد. قطعاً این موجود خود یک دوۀ تکاملی بسیار طولانی را طی کرده است.»)

            7) تکامل، قطعی است.

            8) تکامل، تدریجی است.

            9) تکامل بر اساس انتخاب طبیعی است.

            خلاصه:

            تمام موجودات زنده (انسان، سگ، نهنگ، درخت کاج، لوبیا، عدس، دایناسور، کرگدن، پشه، درخت انجیر، خفاش، کوسه، مگس، ...) دارای نیای مشترک واحد، و نه نیای مشترک متعدد، هستند. آن نیای مشترک واحد، چیست؟ نیای مشترک واحد، ممکن است غیر از اولین موجود زنده باشد، و بین اولین موجود زنده و نیای اولیه ی تمام موجودات زنده، دوره ی تکاملی ی طولانی طی شده باشد. معلوم نیست اولین موجود زنده، دقیقاً چه زمانی و چه مکانی و به چه کیفیتی ایجاد شده و چه گونه بوده ولی حدسیاتی در این زمینه وجود دارد و قطعاً یک حدس یا چند حدس از حدسیات گذشته یا یک حدس یا چند حدس از حدسیات آینده درست خواهد بود و قطعاً نظریه ی تکامل درست است و علمی است.

            ممکن است دیدگاه بیخدایان درباره ی جهان هستی و دیدگاه تکاملگرایان بیخدا درباره ی حیات، تفاوت کم یا تفاوت زیاد داشته باشد با آنچه من به آنها نسبت دادم، و بنده پذیرای تذکرات آنان هستم.

            ــ موفق باشید.]

            [تکمله در تاریخ 9 اردیبهشت 1391:

            دقایقی قبل در ایمیلی که از آقای دکتر میرابوطالب کاظمی به بنده رسید، و موضوع ایمیلهای رد و بدل شده هیچ ارتباطی به این مقاله ی بنده نداشت، ایشان در قسمتی از زندگینامه اش، عیناً چنین نوشته بود:

            «سال 1380     کتاب «پرایموردیالیزیشن» را نشر کردم و در آن بر ضد نظریه تکامل نظریه نوینی ارائه کردم.»

            پایان نقل قسمتی از زندگینامه ی ایشان.

            دکتر میرابوطالب کاظمی، طبق زندگینامه اش، سال 1342 لیسانس شیمی از دانشگاه کابل گرفت، و سال 1346 فوق لیسانس زیست شناسی از دانشگاه بُن در آلمان گرفت، و سال 1349 دکترای علوم طبیعی از دانشگاه بُن در آلمان گرفته است، و سال 1359 دکترای پزشکی از دانشگاه آزاد برلین گرفته است.

            دکتر میرابوطالب کاظمی از سال 1349 تا 1352 پژوهشگر زیست شیمی در انستیتو ماکس پلانک در گوتینگن آلمان بوده است.

            دکتر میرابوطالب کاظمی در سال 1321 از والدین ایرانی تبار در کابل افغانستان متولد شد.

            دکتر میرابوطالب کاظمی سال 1366 به کانادا مهاجرت کرده است.

            دکتر میرابوطالب کاظمی در سال 1383 نامزد ریاست جمهوری ی افغانستان شد و ثبت نام کرد و بعد از چند ماه به دلایلی نام خود را از فهرست خارج کرد.

            کتابی که ایشان گفته است در آن بر ضد نظریه ی تکامل نظریه ی نوینی ارائه کرده است، مشخصاتش این است:

Mirabotalib Kazemie

Primordialization: The Way New Living Organisms Emerge

USA

Universal-Publishers

2001

]