مصادره ی اموال فردمحکوم وهمسروفرزندان وخویشان سببی ونسبی او

بسم الله الرحمان الرحیم.

چند روز قبل نوشتم:

«جمله ی «با رساندن به موقع او به بیمارستان، زنده ماند» را، با چه جملاتی تکمیل می کنید؟

            سیدمهدی میراشرافی نماینده ی مجلس شورای ملی قبل از انقلاب اسلامی و سناتور قبل از انقلاب اسلامی بود. طبق ویکیپدیای فارسی مدخل مهدی میراشرافی:

            «با وقوع انقلاب اسلامی ایران، به حکم دادگاه انقلاب اصفهان، او به همراه پسرش کیوان، محاکمه و محکوم به اعدام شد. پسرش پیش از اعدام دست به خودکشی زد که با رساندن به موقع او به بیمارستان، زنده ماند تا حکم اعدام درباره اش اجرا شود.»»

            یکی از دوستان زحمت کشید و مفصلاً اسنادی را درباره ی اقدامات سیدمهدی میراشرافی در سال 1332 اطلاع داد. دوست من گفت حدس می زده بنده مشتاق هستم بدانم سیدمهدی میراشرافی در سال 1332 چه اقداماتی انجام داده است.

            یکی از دوستانم هم زحمت کشید و مدارکی از کیهان و دفتر پژوهشهای کیهان نقل کرد، که طبق آنها، کیوان میراشرافی اعدام نشده و زنده است. بنده تکمله نوشتم: «[تکمله: طبق گفته های آقای جواد خراسانی، طبق کیهان و دفتر پژوهشهای کیهان، کیوان میراشرافی پسر سیدمهدی میراشرافی، زنده است.]»

            از دوستانم تشکر می کنم.

            اما بعد.

            عیناً طبق روزنامه ی کیهان 21 آذر 1358 صفحه ی 9:

            «اصفهان ـ خبرنگار کیهان ـ دومین جلسه دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان جهت رسیدگی به پرونده سیدمهدی میراشرافی، بریاست حاکم شرع حجت الاسلام امید نجف آبادی و با حضور بیش از چهار هزار نفر از کارگران و مردم در سالن بزرگ ورزشی آموزش و پرورش تشکیل شد ...»

            عیناً طبق روزنامه ی کیهان 22 آذر 1358 صفحه ی 11:

            «اصفهان ـ خبرنگار کیهان ـ میراشرافی یکی از عوامل کودتای 28 مرداد و سرمایه دار سرسپرده رژیم منحوص پهلوی، پس از سه روز محاکمه توسط دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان به اعدام محکوم شد. حکم اعدام این مفسد فی الارض ساعت 5ر1 بعد از ظهر دیروز به مرحله اجرا درآمد و حاکم شرع دادگاه انقلاب نیز در پی آن همراه صدها نفر از مردم اصفهان به قم رفت.

گفته می شود که سفر حاکم شرع اصفهان بی ارتباط با تحت فشار قرار دادن دادستان دادگاه انقلاب برای آزادی و عفو میراشرافی از سوی یکی از مقامات عالیرتبه که در راس انقلابی ترین ارگان مملکتی می باشد نیست.

... رئیس دادگاه در ابتدای جلسه ضمن اشاره به دفاعیات نامربوط متهم و اعمال ضد انقلابی وی در برانداختن حکومت ملی و مردمی دکتر مصدق و صلاحیت این دادگاه برای محاکمه میراشرافی به نماینده دادستان گفت که از کیفرخواست دفاع کند

... در این هنگام همه پنج هزار نفر جمعیت کارگر و تماشاچی مدتی برای دادستان کف زدند و ضمن پشتیبانی از حجت الاسلام امید فریاد می زدند امید ما امید مستضعفان و تا مدتی سالن دادگاه را به لرزه درآورندند ...

... پس از بیانات دادستان سیدمهدی میراشرافی بعنوان آخرین دفاع شرکت خود در کودتای 28 مرداد را تکذیب کرد و بطور کلی اتهامات خود را در هر مورد یک بیک رد کرد و دروغ محض خواند.

در مورد نوشته های روزنامه ها و مجلات آتش هم گفت: من اطلاعی ندارم و بایستی در دادگاه خاصی با حضور هیئت منصفه رسیدگی شود و در پایان گفت: با توجه به توضیحات و لوایح تقدیمی تقاضای صدور حکم برائت را دارم. دادگاه در ساعت نه و دو دقیقه بعد از ظهر پایان رسیدگی را اعلام کرد و وارد شور شد و پس از 10 ساعت شور رای به اعدام میراشرافی داد.

دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان همچنین رأی به مصادره اموال و منقول و غیر منقول میراشرافی، همسر، فرزندان و کلیه خویشان نسبی و سببی او داد.»

پایان نقل از روزنامه ی کیهان.

دادگاه انقلاب، که حکم به اعدام سیدمهدی میراشرافی و حکم به «مصادره ی اموال منقول و غیر منقول او همسرش و فرزندانش و کلیه ی خویشان نسبی و سببی ی او» داد، ریاستش با حجت الاسلام امید نجف آبادی بوده است. طبق آنچه نقل کردم، در سومین (= آخرین) جلسه ی دادگاه، «همه پنج هزار نفر جمعیت کارگر و تماشاچی مدتی برای دادستان کف زدند و ضمن پشتیبانی از حجت الاسلام امید فریاد می زدند امید ما امید مستضعفان و تا مدتی سالن دادگاه را به لرزه درآورندند». بنده شخصاً شناختی ندارم از حجت الاسلام امید نجف آبادی، و نیز نمی دانم خبر کیهان که یک مقام عالیرتبه ی (بسیار عالیرتبه ی؟) جمهوری ی اسلامی می خواسته سیدمهدی میراشرافی اعدام نشود و آزاد شود، صحت داشته یا نه، و اگر صحت داشته، آن مقام چه کسی بوده است.

بله. بنده شخصاً شناختی ندارم از حجت الاسلام امید نجف آبادی. اما ظاهراً، حجت الاسلام امید نجف آبادی، یعنی حجت الاسلام فتح الله امید نجف آبادی، که طبق ویکیپدیای فارسی مدخل فتح الله امید نجف آبادی، « در دادگاههایی [...] به اتهام [...] توسط [...] محاکمه و اعدام گردید».

البته پیشاپیش تأکید می شود ویکیپدیای فارسی نسبت به کیهان و دفتر پژوهشهای کیهان سندیتش کمتر است و عنداللزوم فاقد سندیت است.