پرویز شهریاری

            بسم الله الرحمان الرحیم.

            دیشب، بیست و دوم اردیبهشت 1391، از رسانه ها شنیدم پرویز شهریاری درگذشته است. موظف هستم احترام بگذارم به دهه ها تلاش پرویز شهریاری در تألیف و ترجمه ی کتابهای ریاضی و کتابهای دیگر. شاید از چهل پنجاه سال گذشته تا کنون، کم کسی بوده باشد که دیپلم ریاضی گرفته باشد و با نام پرویز شهریاری و عنوان تعدادی از کتابهای او آشنا نباشد. من روشهای جبر؛ و مسائل مسابقات ریاضی؛ و ریاضیات، روش، محتوا و اهمیت آن، و شاید چند کتاب دیگر از او را داشتم. نام فرزندم هم، ارتباط دارد با پرویز شهریاری. مدتی قبل از تولد فرزندم، خانمم که قرار بود نام را تعیین کند، و احترام می گذاشت و نظر مرا هم می پرسید، یک شب گفت در جایی دیده پرویز شهریاری گفته مورخان تا چند پشت قبل از ابوعلی سینا ندیده اند کسی نامش سینا بوده باشد، و سینا در واقع لقب او بوده، و در ایران باستان به دانشمندان بزرگ و جامع العلوم و خصوصاً پزشکان بزرگ لقب «سئنا»/«سینا» می دادند، و چون ابوعلی سینا در زمان خود نام دانشمندان بزرگ را زنده کرده بود، این لقب را بر او گذاشته بودند. وقتی خانمم این را تعریف می کرد، من با دقت گوش می دادم. سپس رفتم خودم صفحه ای از اینترنت را که پرویز شهریاری این مطلب را گفته بود، دیدم و خواندم. خیلی به دلم نشست. به هر حال نام فرزندم شد سینا. که تعدادی از رفقا می شناسند او را. فعلاً مهد کودک می رود!

            پرویز شهریاری حدود شصت سال قبل توده ای بوده. من در مطبوعات آن سالها دیده بودم. نمی دانم بُریده بوده از حزب توده یا نه.

            هفت هشت ده سال قبل یک شب یک نفر از اهواز یا آبادان (یا ...؟) به من تلفن کرد و گفت تلفن مرا از ... گرفته و می خواهد با پرویز شهریاری صحبت کند. گفتم من تلفن و آدرس ندارم از ایشان، ولی آقای دکتر ... را می شناسم که قاعدتاً تلفن پرویز شهریاری را به شما می دهد. تلفن آقای دکتر ... را دادم به ایشان.

            یادش گرامی. و ایران ما، پُر از دانشمندان و متفکران باد.