من هم صبر می کنم تا همه من را بشناسند

            بسم الله الرحمان الرحیم.

            بهمن فرمان آرا (گفت و گوی احمد غلامی با او)، روزنامه ی شرق، هفت خرداد 1391، صفحه ی 10 (از صفحات 10—9):

«وطن مال ما است. می روی تحصیل می کنی، موفق می شوی، ولی وقتی پلیس فرانسوی جلویت را می گیرد، تو دیگر یک ایرانی هستی در فرانسه. اصلا این احساس که تو به آنجا تعلق داری وجود ندارد. در آمریکا خیلی سعی می کنند شما را جزو خودشان کنند. اسمت را آمریکاییزه می کنند. مسعود را مایک می کنند. من اصرار داشتم به من بهمن فرمان آرا بگویند. پدر و مادر رییس شرکت cineplex ، که برایش کار می کردم، لهستانی بودند. «کارت گیلبنسکی» اسمش بود. یک روز به من گفت: چرا اسمت را عوض نمی کنی؟ گفتم: تو چرا اسمت را عوض نمی کنی؟ گفت آخر من را همه می شناسند. گفتم من هم صبر می کنم تا همه من را بشناسند. این اسمی است که پدرم به من داده و عوضش نمی کنم.»