آن آزادی که بشر باید با آن زائیده شود و با آن بمیرد

                 بسم الله الرحمان الرحیم.

            در هر حکومتی، با هر اسمی و هر عنوانی و هر صفتی، اگر حق قاطع و همیشگی ی تعیین مقدّرات سیاسی و اجتماعی برای ملت محفوظ نباشد، آن حکومت دیکتاتوری است.

***

            فریدون کشاورز، «کو آن آزادی که بشر باید با آن زائیده شود و با آن بمیرد»، نشریۀ جبهۀ ملیون ایران، تیر ماه 1361، چاپ شده در: فریدون کشاورز، خاطرات سیاسی، به کوشش علی دهباشی، تهران، نشر آبی، 1380، صفحه ی 171 تا 175:

            «... از طرف دیگر درباره اعزام ارتش شوروی در گذشته به لهستان و مجارستان و آلمان شرقی و کشتار مردم این کشورها و شاید اعزام ارتش شوروی مجدداً و در آینده نزدیک به لهستان باید گفت این چگونه رژیمهای «سوسیالیستی» به نفع کارگران و دهقانان یعنی زحمتکشان این کشورهاست که مردم از آن ناراضی اند (ص 174)

            ... آیا قابل قبول است که گفته شود این جریانات نتیجه تحریکات امپریالیستهای غرب است؟ آخر این سی و چند سال حکومت کارگری کجا بود که مردم را بیدار نکرد؟

            آیا این توهین به مردم نیست که گفته شود میلیونها کارگر به تحریک «امپریالیستها» متحد و متفق علیه حکومت راه افتادند؟ مگر این کارگران «ببخشید» گوسفندند؟

            ... چه شد که مردم داخل این کشورها نباید حق داشته باشند معایب و نواقص را بگویند و اصلاح کنند و رادیوهای خارجی باید حرفهای حسابی مردم را پخش کنند؟ کو آن آزادی که بشر باید با آن زائیده شود و با آن بمیرد؟ آزادی و انسان دوستی باید جزء لایتجزای سوسیالیسم باشد.

از این کوها و چراها بسیار است که سوسیالیسم بیچاره را «رسوا و بدنام» کرده است ... (ص 175)».