صراط المستقیم قرآنی بابستن صراط المستقیم آزادی دست یافتنی است؟

                                                       بسم الله الرحمان الرحیم.

            ــــ دکتر سیدحسن امین، متولد 1327،  به نقل از http://www.iranianlawyers.com/spip.php?article66 :

            «به قضات انگلیسى این نوع آموزش داده مى شود که هنگام قضاوت، تقواى مدنى را رعایت کنند و بر اساس قانون، حق و انصاف رأى بدهند، مرعوب دولت وقدرت نشوند. [...] من خودم دهها پرونده داشتم که ازجهت حقوق بشر و یا حقوق شهروندى، دولت انگلیس را محکوم کردم. در ضمن مستقل بودن و شرافتمندانه عمل کردن من هیچگونه هزینه اى هم نداشت و درنتیجه انسان مى تواند شرف قضایى و استقلال قضایى اش را حفظ کند.»

            ــــ دکتر سیدحسن امین، در شماره ی 79 ماهنامه ی حافظ، اسفند 1389، طبق http://www.hafizmonthly.com/wp-content/uploads/2011/03/3-90-79.pdf ، در «سرسخن»، پس از ذکر خیر از مرحوم دکتر محمد مصدق و مرحوم دکتر سیدحسین فاطمی، سخنش را چنین به پایان رسانده است:

            «به ارواح ِ همه ی تلاشگران راه آزادی و مبارزان ضدّ استعمار و استبداد درود می فرستیم. روان آن بزرگان شاد و راه شان که صراط المستقیم آزادی و حقوق بشر و حقوق شهروندی ست، پر رهرو باد.»

            ــــ سیدعباس سیدمحمدی:

بنده صددرصد به لزوم رعایت تقوای الاهی و سفارش به تقوای الاهی معتقد هستم، ولی تذکری بدهم به خودم و عزیزان، که اگر در جامعه ای تقوای مدنی و تقوای اجتماعی و حقوق مردمان رعایت نشود (خصوصاً از طرف کسانی که خیلی غلیظ و دائماً سفارش می کنند به «تقوای الاهی») و اگر در این جامعه تقریباً تثبیت و تقریباً نهادینه نشده باشد و باور نشده باشد و پذیرفته نشده باشد و در عمل شاهدش نباشیم که راه و ابزار و شرط رسیدن به کمال نسبی ی انسان، «آزادی» است، به نظرم می توان به صحت سفارش به تقوای الاهی در چنین جامعه ای تردید کرد.

            آیا صراط المستقیم قرآنی، با مسدود کردن صراط المستقیم آزادی، دست یافتنی است؟